Ya pismillah, ulvi aç kepenkleri

Uzun süredir yazmak isteyip de üşengeçlikten("26 üşen bekleme yapma, geç geç geç" -Polis) bir türlü yazmadığım blog, başlıyoruz. Korkacak birşey yok, ne dünyayı kurtarıcaz, ne üç kibrit ve lemur(ah o lemur yok mu) bokuyla uzaya roket yollayacağız. Ben sessizce sıkılıcam, sıkıldıkça burada gürültüli bir şekilde sıkıcam, saçmalıcam. Bazen iş (office bitching), çoğunlukla hayat but no memat saçmalıklarıyla(Regularity of cosmic oddities) ilgili...Ha bir de benden üşengeç ulvi var, ulvi the needless wise, kendine blog yazamıyor yavşak, onun bilgelikleriyle aydınlanıcaz(bkz. parasite blogging). Ama korkma kuzum rahatız, nasıl olsa okuyan çıkmayacak. Biz bizeyiz annem korkma. Eğlenicez ama, amaç bu. Dur yeni paragrafa geçmeden bi sigara tellendirip geleyim(yeni paragraf önemli mevzu, yersen)(ve evet parentezlerle bayıcaz, çünkü seviyorum, çünkü o da beni seviyor).

Şimdi tembel bir ofis elemanı olduğumdan, aynı sıkıcı işlerin kalıcı kölesi olduğumdan, sende yazdıklarımı ortak blogda da, ya da orda yazdıklarımı sende kısmen de olsa ninjalayabilirim, zerre de zikimde değil. Evet bol bol küfürleşicez, hertürlü şeyden bahsedicez (yörenk kürenk herşey dahil), terbiyesizlik yapıcaz, Feministleri (ay canlarım benim, siz şöyle bir köşede oynaya durun, ben kızılcık sopasını kapıp geliyorum miniklerim benim) kızdırıcaz bol bol. Dolayısıyla yoğunlukla(???) manly blog olacaksın (gerçi gel her ne olursan gel de, gerilme), rahatım nasıl olsa, bizbizeyiz anuna goyim. İşte bu yüzden de okunmayacağız(herşeyde -cağız kısaltılmıyormuş, ulvi yaz bunu).

Her blogger gibi yazım karakterimiz bir öle bir böle, ipnemsi puştumsu olacak, ne ala, yanar döner ftw. Genelde böle gay yazmıcaz, daha saçma olacak ama no more gayness. Günlük yazar gibi de yazmıcam, "sevgili günlük bugün bokumda boncuk buldum" gibi. Öbürüne, berikisine anlatır gibi yazıcam, hatta şimdiden itibaren. Sonuç olarak derdimiz Tükanmaz Muhabbat, gibi.

Dip Not: Olur da, bu isim kullanmak isteyen başka bir kırık çıkmışsa eğer, büyük olasılıkla  günde 433 rekat onun ben ve sülalem, hatta yollarım(bkz. "yollarını zikeyim he mi") hakkındaki nahoş iltifatlarına(bkz. saçma ironi) maruz kaldım, kendisinden çok ama çok özürlü olduğunu kabullenmesini istemek zorundayım. I win...haha! Ne var ki hasret(dünya barışı) bitti ve ben yazıyorum.